راه‌های درمان کم خونی شدید چیست؟

درباره درمان کم خونی شدید بیشتر بدانیم

قبل از اینکه در سایت ابیان درباره درمان کم خونی شدید صحبت کنیم بهتر است کمی بیشتر با این عارضه آشنا شویم.

عارضه کم خونی زمانی بروز می‌کند که خون هموگلوبین کافی برای حمل اکسیژن به اندام ها و ریه را نداشته باشد. در آغاز ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد یا علائم بسیار خفیف باشد. اما با پیشرفت آن علائمی هم‌چون ضعف و خستگی، کاهش دمای بدن، پریدگی رنگ پوست، ضربان سریع قلب، عدم توانایی کار و تحصیل، تحریک پذیری، سردرد، سرگیجه، سردی دست ها و پاها مشخص می‌شود.

تشخیص کم خونی فقط با انجام یک آزمایش خون امکان‌پذیر است. در صورتی که جواب آزمایش مثبت و فرد مبتلا به کم خونی باشد انجام آزمایش‌های دیگر برای تشخیص نوع آن ضروری است.

کم خونی انواع مختلفی دارد و درمان های متفاوتی را نیازمند است. نوع درمان بستگی به میزان حاد بودن کم خونی دارد. این بیماری در شرایط شدید می‌تواند با تعویض خون، مصرف داروهای تزریقی و پیوند مغز استخوان درمان شوند.

روش‌های کمک به بهبود کم خونی

۱- مصرف غذاهای حاوی آهن مثل: گوشت قرمز، ماهی، تخم مرغ، عدس و لوبیا و سبزیجات پهن برگ 

۲- مصرف ویتامین C 

۳- کم کردن نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند چای و قهوه

۴- اطمینان از مصرف کافی B12  و اسید فولیک 

۵- مصرف مکمل های آهن

انواع کم خونی شدید

کم خونی زمانی شدید محسوب می‌شود که تعداد هموگلوبین زیر ۷ گرم در دسی‌لیتر باشد. برای درمان کم خونی شدید پزشک مجبور است آهن را به‌صورت تزریقی برای بیمار تجویز کند.

در‌صورتی‌که فرد بیمار نتواند آهن خوراکی را مصرف کند، جذب آهن از طریق روده امکان‌پذیر نباشد یا فرد آهن زیادی از دست داده است گاهی مجبور به تزریق وریدی آهن می‌شویم.

فرآیند تزریق آهن معمولا حدود ۴-۳ ساعت طول می‌کشد و بیمار در طول تزریق باید به حالت نشسته باقی بماند.

هر چه سرعت تزریق آهن به بدن بسیار کمتر و آهسته‌تر باشد از بروز عوارض احتمالی جلوگیری می‌شود.

در کم خونی داسی شکل که یک اختلال خونی ارثی است، گلبول‌های قرمز سخت شده و به جای اینکه مدور و انعطاف پذیر باشند هلالی و سخت می‌شوند و باعث حمله‌های درد، عفونت‌های مکرر و مشکلات بینایی می‌شوند.

این نوع آنمی جزء کم خونی‌های شدید است و علاج شناخته شده‌ای برای آن وجود ندارد از بیماری‌های کشنده است. فقط درمان‌هایی وجود دارد که نشانه‌ها را تسکین داده و زندگی فرد را طولانی‌تر می‌کند.

برخی دیگر از کم خونی‌های شدید، کم خونی همولیتیک است که درمان آن به سختی انجام می‌شود و به ندرت کشنده‌اند.

داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزولون اغلب برای پیشگیری از همولیز گلبول‌های قرمز کمک کننده‌اند.

کم خونی‌ در بیماری‌های مزمن

این نوع کم خونی با بیماری‌های مزمن کبدی، سرطان، ایدز، عفونت‌های حاد و مزمن و زخم‌های خاص بروز می‌کند.

این عارضه در‌صورتی‌که بیماری زمینه‌ای درمان شوند قابل علاج است. در این موارد درمان شامل انتقال خون و گاهی تزریق اریتروپویتین است که مصرف اریتروپویتین شامل شرایط خاص و ویژه‌ای است.

کم خونی آپلاستیک

به معنای ناتوانی در بلوغ است. این نوع از کم خونی کاهش فوق‌العاده زیادی در تولید همه سلول‌های خونی ایجاد می‌شود.

این کم خونی شایع نیست و ارثی است و گاهی بر اثر یک عفونت شدید مانند هپاتیت، لوسمی، اشعه درمانی یا شیمی درمانی ایجاد می شود.

راه درمانی آن انتقال گلبول قرمز و خون به فرد و استفاده از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که به تشخیص پزشک متخصص انجام می‌شود.

کلام آخر

کم خونی‌های شدید، قطعا درمان‌های سخت و طولانی‌تری را می‌طلبند. بنابراین آزمایش‌های مکرر خونی برای پایش سلامت در همه افراد ضروری است تا در صورت بروز کم خونی در موارد اولیه و خفیف بررسی و درمان شود. چون با تشدید آن هم درمان سخت می‌شود  و هم هزینه و زمان بیشتری صرف این فرآیند می‌شود.